Την ανακάλυψα λόγω έντονης επικαιρότητας (βλέπε Χ.Α). Δεν την ήξερα πριν. Πέραν από κάποιες ματιές σε θέματα που έπιασα πάνω στο ζάπινγκ.
Βρήκα, όμως, αρκετά διασκεδαστικό το μολύβι ματιών της. Έντονο, πλατύ, παχύρρευστο. Έτοιμο να μοιραστεί σε μάτια που δεν μπόρεσαν να βαφτούν λόγω οικονομικής κρίσης.
Μεγαλόψυχη, σκέφτηκα. Αυτό που κάποτε ο Χριστός είπε στους μαθητές του "είστε το φως του κόσμου", η Σία το έκανε μολύβι ματιών για να  προσφέρει αλήθεια και φως στην είδηση. Φαίνεται πως η Σία έμαθε να αγαπά το συνάνθρωπο και να νοιάζεται για το συλλογικό συμφέρον. Είναι γενναιότητα, το να ενισχύσεις το συνάνθρωπό σου να ξεπεράσει και εκείνος το πρόβλημά του, είναι ηρωισμός  Κι εδώ είναι που της βγάζω το καπέλο.

Υπογράφει ο Γιώργος Σφακιανάκης
Με τις μέρες, το μαύρο του βλέμματός της άρχισε να με πνίγει. Απειλή, σκέφτηκα. Άγχος, παρατήρησα στο δικό μου βλέμμα. Να μην μπορώ να παρακολουθήσω την είδηση που μετέδιδε. Με τρόμαζε περισσότερο από ότι το  μαύρο της ΕΡΤ.
Κοίτα που το φυσικό βλέμμα της κυρίας Ζαρούλια απέναντι στον Βαγγέλη Γκούμα, μου φάνηκε πιο δημοκρατικό από ότι το μαύρο της Σίας. Σκέφτηκα ο ταπεινός συντάκτης. Τρόμαξα. Σκέφτηκα πως είμαι κακός, για να ηρεμήσω. Απλώς, ήθελα να μάθω για πιο λόγο αφέθηκαν ελεύθεροι οι Βουλευτές της "Χρυσής Αυγής". Όμως, το μαύρο της Σίας, μαύριζε τις δικές μου στιγμές. Κρίμα, δεν θα μάθω ποτέ γιατί ο ανακριτής απεφάνθη το φτου ξελευτερία...
Σία, γιατί;
                                                                                         
                                                                                                            ΓΙΩΡΓΟΣ  ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ